ΔΕΛΤΙΟ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ – ΜΑΡΤΙΟΥ 2015 (ΤΟΜΟΣ 60, Τεύχος 1)

Ιός του Δυτικού Νείλου: βιολογία, μετάδοση, κλινική εικόνα, διάγνωση, θεραπευτικές προσεγγίσεις, κλιματικοί συσχετισμοί και πρόληψη

Μ. Μαυρούλη1, Γ. Βρυώνη1, Α. Βλαχάκης2, Β. Καψιμάλη1, Σ. Μαυρούλης3, Α. Αντύπας2, Α. Τσακρής1
1Εργαστήριο Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή, Πανεπιστήμιο Αθηνών
23o Kέντρο Αιμοδοσίας, Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «Γ. Γεννηματάς»
3Τομέας Δυναμικής Τεκτονικής Εφαρμοσμένης Γεωλογίας, Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος, Παν/μιο Αθηνών

Ο ιός του Δυτικού Νείλου (WNV) ανήκει στο γένος Flavivirus της οικογένειας Flaviviridae, μεταδί-
δεται με τα κουνούπια (mosquito-borne flavivirus) και σχετίζεται με την ομάδα των ιών της Ιαπω-
νικής εγκεφαλίτιδας. Οι περισσότεροι άνθρωποι που μολύνονται με τον WNV παραμένουν
ασυμπτωματικοί, και μόνο το 20% αυτών αναπτύσσει πυρετό του Δυτικού Νείλου (WNF), μια ήπια
και αυτοπεριοριζόμενη εμπύρετη νόσο. Λιγότερο από το 1% των WNV λοιμώξεων εξελίσσεται σε
κλινική νόσο που σχετίζεται με σοβαρές νευρολογικές εκδηλώσεις, όπως η άσηπτη μηνιγγίτιδα, η
εγκεφαλίτιδα και η οξεία χαλαρή παράλυση. Μετά την πρώτη απομόνωση του WNV στην περιοχή
του Δυτικού Νείλου της Ουγκάντα (Αφρική) το 1937, παρατηρήθηκε γεωγραφική επέκταση και
εξάπλωση του ιού προς τα δυτικά. Μέχρι πρόσφατα, η ανησυχία για τη δημόσια υγεία ήταν περιο-
ρισμένη. Ωστόσο, ο αριθμός, η συχνότητα και η σοβαρότητα των κρουσμάτων με νευρολογικές
επιπτώσεις στον άνθρωπο και τα άλογα αυξήθηκαν τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη και τη λε-
κάνη της Μεσογείου. Ακόμα κι αν έχει συντελεστεί πρόοδος στην κατανόηση των WNV λοιμώξεων
και είναι διαθέσιμα αποτελεσματικά εμβόλια για τα άλογα, δεν υπάρχουν ειδικές θεραπείες ή εμ-
βόλια για τους ανθρώπους. Οι περισσότερες WNV λοιμώξεις καταγράφονται το καλοκαίρι ή νωρίς
το φθινόπωρο. Οι κλιματικές συνθήκες (θερμοκρασία και βροχόπτωση), τα χαρακτηριστικά τοπίου
και η χρήση γης φαίνεται ότι επιδρούν στη μετάδοση του WNV. Αυτή η μελέτη επικεντρώνεται σε
πρόσφατες έρευνες που αφορούν τον κύκλο ζωής του WNV και σχετίζονται με την μοριακή ιολο-
γία, το φάσμα των ξενιστών, τη δυναμική μετάδοσης του ιού, την παθογένεια, τις κλινικές εκδη-
λώσεις, τη διάγνωση, την ανάπτυξη εμβολίων, τον έλεγχο και την πρόληψη, και τονίζει ορισμένες
πτυχές που απαιτούν περαιτέρω έρευνα.

Λέξεις κλειδιά
ιός του Δυτικού Νείλου,Culex pipiens, πυρετός του Δυτικού Νείλου

Η λοίμωξη από τους ιούς της γρίπης σε παιδιά με νεοπλασίες

Α. Καφάση, Ν. Σπανάκης, Γ. Βρυώνη, Α. Τσακρής
Εργαστήριο Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Πανεπιστήμιο Αθηνών

Η λοίμωξη από τον ιό της γρίπης μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές σε παιδιά που βρί-
σκονται σε ανοσοκαταστολή στα πλαίσια θεραπευτικής αγωγής έναντι της νεοπλασίας. Ο αυξη-
μένος κίνδυνος μόλυνσης σε αυτή την ομάδα ασθενών μπορεί να οφείλεται είτε στην ίδια τη νόσο,
είτε στην ανοσοκαταστολή τους λόγω της λήψης χημειοθεραπείας. Οι λοιμώξεις από τον ιό της
γρίπης εμφανίζονται με τη μορφή ετήσιων λοιμώξεων και μπορεί να προκαλέσουν διακοπή της
χημειοθεραπείας για ημέρες έως και αρκετές εβδομάδες. Στους ασθενείς με κακοήθεια,, η ανοσο-
ποίησή τους μέσω εμβολίου έχει αποδειχθεί ότι προσφέρει προστασία εναντίον διαφόρων λοι-
μώξεων σε επίπεδα παρόμοια με αυτά των υγιών ατόμων, γεγονός που ερμηνεύεται σε μειωμένη
διάρκεια και σοβαρότητα της λοίμωξης και δυνητικά βελτίωση, όσον αφορά στη νοσηρότητα και
θνησιμότητα. Οι ανοσοαποκρίσεις εξαρτώνται από το χρόνο στον οποίο έγινε η ανοσοποίηση σε
σχέση με τη χημειοθεραπεία. Σε ασθενείς που λαμβάνουν χημειοθεραπεία είναι ασθενέστερες σε
σχέση με εκείνους που έχουν ολοκληρώσει τη χημειοθεραπεία και με τα υγιή άτομα. Εντούτοις,
ελάχιστα δεδομένα υπάρχουν για ογκολογικούς ασθενείς που βρίσκονται στην παιδική ηλικία,
καθώς οι ομάδες των ασθενών είναι ετερογενείς όσον αφορά στην υποκείμενη κακοήθεια, το είδος
της χημειοθεραπείας, τη δόση, το χρόνο και την οδό χορήγησης του εμβολίου της γρίπης. Οι κυ-
κλοφορούντες ιοί της ανθρώπινης γρίπης υπόκειται σε αντιγονικές αλλαγές που απαιτούν ετήσια
προσαρμογή της σύνθεσης του εμβολίου. Το εμβόλιο που περιέχει απενεργοποιημένο στέλεχος
του ιού δεν περιέχει κανένα κίνδυνο πρόκλησης νόσου ή δευτερογενών επιπλοκών, και θεωρείται
ασφαλές για χορήγηση σε ανοσοκατεσταλμένα άτομα, ακόμη κι αν αυτά είναι παιδιά.

Λέξεις κλειδιά
ιός της γρίπης, κακοήθεια, νεοπλασία, χημειοθεραπεία,παιδιά, εμβολιασμός

Διαφορική διάγνωση μεταξύ μικροοργανισμών του γένους Kocuria και Staphylococcus

Δ. Δημητριάδη1, Α. Χαρβάλου2
1 Ιδιωτικά Διαγνωστικά Εργαστήρια Βιοτεχνολογίας Α.Ι.Ε. (InVitroLabs), Περιστέρι, Αθήνα,
2Όμιλος Ιασώ, Μαρούσι, Αθήνα

Οι μικροοργανισμοί του γένους Kocuria είναι Gram-θετικοί κόκκοι, οι οποίοι παλαιότερα ταξινο-
μούνταν στο γένος Micrococcus. Θεωρούνται σαπροφυτικοί μικροοργανισμοί, οι οποίοι απαντούν
στη φυσιολογική χλωρίδα του δέρματος και των βλεννογόνων των θηλαστικών και προκαλούν
λοιμώξεις συνήθως σε ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς. Τα τελευταία χρόνια όμως έχουν αυξηθεί
οι αναφορές σχετικά με λοιμώξεις που μπορεί να προκαλούν, πιθανόν λόγω των βελτιωμένων συ-
στημάτων ταυτοποίησης, της επαγρύπνησης των μικροβιολόγων άλλα και της αυξανόμενης επι-
βίωσης των ανοσοκατεσταλμένων ασθενών. Παρόλα αυτά υπάρχει μια υποτίμηση των
περιστατικών καθώς οι φαινοτυπικές δοκιμασίες που χρησιμοποιούνται ταυτοποιούν συνήθως
την Kocuria ως Staphylococcus.

Λέξεις κλειδιά
kocuria, staphylococcus, εργαστηριακή διάγνωση

Η εξέλιξη της Ελληνικής Μικροβιολογίας μέσα από την βιβλιομετρική μελέτη των δημοσιεύσεων του Δελτίου της Ελληνικής Μικροβιολογικής Εταιρείας (1956-2014): Μέρος Α΄ (1956-1979)

Κ. Τσιάμης1, Γ. Βρυώνη1, Ε. Βογιατζάκης2, Α. Τσακρής1
1Εργαστήριο Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών
2Εργαστήριο Μικροβιολογίας ΓΝNΘΑ «Σωτηρία», Αθήνα

Σκοπός της εργασίας είναι η παρουσίαση της εξέλιξης της Ελληνικής Μικροβιολογίας μέσα από
τα άρθρα του περιοδικού της Ελληνικής Μικροβιολογικής Εταιρείας, «Δελτίον Ελληνικής Μικροβιο-
λογικής Εταιρείας». Μέσα από την αποδελτίωση και τη βιβλιομετρική ανάλυση 1.558 άρθρων της
περιόδου 1956-2014, η μελέτη συνέδεσε τα δημοσιευμένα την περίοδο αυτή άρθρα με το φάσμα
των λοιμωδών νοσημάτων κάθε δεκαετίας. Από τα ευρήματα φαίνεται ότι κατά την περίοδο 1956-
1969, τα άρθρα του περιοδικού παρακολουθούσαν τα προβλήματα της Δημόσιας Υγείας στην Ελ-
λάδα αλλά και τις διεθνείς μικροβιολογικές έρευνες και εξελίξεις. Σημαντικός αριθμός άρθρων
αφορούσαν την πολιομυελίτιδα, ένα σοβαρό πρόβλημα Δημόσιας Υγείας στην Ελλάδα εκείνη την
εποχή. Την ίδια περίοδο, ερευνητές μελετούν και δημοσιεύουν άρθρα για τα Gram-αρνητικά αε-
ρόβια μικρόβια και τους Gram-θετικούς κόκκους, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στους Staphylococcus
aureus, Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, Shigella spp., Proteus vulgaris, Neisseria
gonnorheae. Η μελέτη των Gram-αρνητικών αερόβιων μικροβίων και των Gram-θετικών κόκκων
θα ενταθεί κατά την περίοδο 1970-1979 με εστιασμό σε μικροοργανισμούς όπως οι Staphylococcus
aureus, Staphylococcus epidermidis, Clostridium perfringens και Neisseria meningitidis. Αξιοσημείωτο
είναι το γεγονός ότι την δεκαετία του 1970 αρχίζουν να εμφανίζονται στο περιοδικό και τα πρώτα
άρθρα για τους κινδύνους των νοσοκομειακών λοιμώξεων, με το ενδιαφέρον των μικροβιολόγων
και των κλινικών ιατρών να εντοπίζεται στους Staphylococcus aureus, Streptococcus spp., Escherichia
coli, Klebsiella pneumonia, Proteus vulgaris και Pseudomonas aeruginosa. Το ενδιαφέρον των Ελλή-
νων μικροβιολόγων τη δεκαετία αυτή φαίνεται ότι ήταν ιδιαίτερο και για ένα άλλο νόσημα που
απασχολούσε τη χώρα, την ηπατίτιδα. Στις σελίδες του περιοδικού την περίοδο 1971-1979 κατα-
γράφηκαν αρκετές εργασίες για την ηπατίτιδα και τους Picornaviridae, αλλά και για την γρίπη και
τους Orthomyxoviridae. Συμπερασματικά, για την περίοδο 1956-1979, φαίνεται ότι τα άρθρα του
περιοδικού ακολουθούσαν την επικαιρότητα της εποχής για τα σοβαρά λοιμώδη νοσήματα.

Λέξεις κλειδιά
βιβλιομετρία, Δελτίο Ελληνικής Μικροβιολογικής Εταιρείας,ιστορία μικροβιολογίας

Νεκρωτική πνευμονία από Rhodococcus equi σε HIV ασθενή: παρουσίαση περιστατικού και βιβλιογραφική ανασκόπηση

Κ. Αυγουλέα1, Ο. Ζαρκωτού1, Γ. Χρύσος2, Β. Μάμαλη1, Α. Γερογιώκας1, Ι. Παπαπαρασκευάς3,
Α. Τσακρής3, Κ. Θέμελη-Διγαλάκη1
1Εργαστήριο Κλινικής Μικροβιολογίας Γ.Ν. Πειραιά «Τζάνειο»
2Μονάδα Ειδικών Λοιμώξεων Γ.Ν. Πειραιά «Τζάνειο»
3Εργαστήριο Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Πανεπιστήμιο Αθηνών

Η πρώτη αναφορά λοίμωξης από Rhodococcus equi σε άνθρωπο έγινε το 1967. Από την εμφάνιση
του AIDS ως επιδημικής νόσου, ο αριθμός των αναφερόμενων περιστατικών αυξήθηκε και ο Rhodococcus
equi απέκτησε ρόλο σημαντικού ευκαιριακού παθογόνου σε ανοσοκατεσταλμένους
ασθενείς. Παρουσιάζεται ένα περιστατικό βαριάς πνευμονίας σε 45χρονο άνδρα HIV-θετικό που
αποκρίθηκε στην θεραπεία με κλαρυθρομυκίνη και ριφαμπικίνη/ισονιαζίδη. Στόχος είναι η ευαι-
σθητοποίηση των κλινικών ιατρών ώστε να θέτουν έγκαιρα την υποψία λοίμωξης από Rhodococcus
equi και η επαγρύπνηση των εργαστηριακών ιατρών.

Λέξεις κλειδιά
Rhodococcus equi, νεκρωτική πνευμονία, ευκαιριακό παθογόνο, HIV

Μηνιγγίτιδα από Pasteurella multocida

Αλεξάνδρα Μπάκωση1, Μαρία Δημητρίου3, Στέλλα Αγγέλογλου2, Μαρία Κιμούλη1, Μαρία Κουτράκη1,
Ιωάννης Μαρκάκης2, Ιωσήφ Παπαπαρασκευάς4, Παρασκευή Κάρλε1
1.Μικροβιολογικό εργαστήριο ΓΝ Νίκαιας «Αγ. Παντελεήμων»
2.Νευρολογική κλινική ΓΝ Νίκαιας «Αγ. Παντελεήμων»
3.Μικροβιολογικό εργαστήριο ΕΑΝΠ «Μεταξά»
4.Εργαστήριο Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή, Εθνικό & Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών

Το βακτήριο Pasteurella multocida αποτελεί μια σπάνια αιτία βακτηριακής μηνιγγίτιδας. Μια γυναίκα 54 ετών με κατοικίδιο σκύλο, προσήλθε στο Γ.Ν. Νίκαιας λόγω κεφαλαλγίας και επει- σοδίων εμέτου. Υπεβλήθη σε οσφυονωτιαία παρακέντηση με ανάδειξη ΕΝΥ 14000 κυττάρων με πολυμορφοπυρηνικό τύπο, σάκχαρο 14mg/dl και λεύκωμα 163,3 mg/dl. Στην καλλιέργεια του ΕΝΥ απομονώθηκε Pasteurella spp. Στην ασθενή χορηγήθηκε συνδυασμένη αντιμικροβιακή αγωγή με κεφτριαξόνη και αμπικιλλίνη με ταχεία βελτίωση της κλινικής εικόνας. Αν και σπάνια, η P. multocida πρέπει να συνυπολογίζεται στους υπεύθυνους για μηνιγγίτιδα μικροοργανισμούς, ιδίως σε ασθενείς με αναφερόμενη έκθεση σε ζώα.

Λέξεις κλειδιά: Pasteurella multocida, μηνιγγίτιδα, ζωονόσος

Ιός του Δυτικού Νείλου: βιολογία, μετάδοση, κλινική εικόνα, διάγνωση, θεραπευτικές προσεγγίσεις, κλιματικοί συσχετισμοί και πρόληψη

Μ. Μαυρούλη1, Γ. Βρυώνη1, Α. Βλαχάκης2, Β. Καψιμάλη1, Σ. Μαυρούλης3, Α. Αντύπας2, Α. Τσακρής1
1Εργαστήριο Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή, Πανεπιστήμιο Αθηνών
23o Kέντρο Αιμοδοσίας, Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «Γ. Γεννηματάς»
3Τομέας Δυναμικής Τεκτονικής Εφαρμοσμένης Γεωλογίας, Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος, Παν/μιο Αθηνών

Ο ιός του Δυτικού Νείλου (WNV) ανήκει στο γένος Flavivirus της οικογένειας Flaviviridae, μεταδί-
δεται με τα κουνούπια (mosquito-borne flavivirus) και σχετίζεται με την ομάδα των ιών της Ιαπω-
νικής εγκεφαλίτιδας. Οι περισσότεροι άνθρωποι που μολύνονται με τον WNV παραμένουν
ασυμπτωματικοί, και μόνο το 20% αυτών αναπτύσσει πυρετό του Δυτικού Νείλου (WNF), μια ήπια
και αυτοπεριοριζόμενη εμπύρετη νόσο. Λιγότερο από το 1% των WNV λοιμώξεων εξελίσσεται σε
κλινική νόσο που σχετίζεται με σοβαρές νευρολογικές εκδηλώσεις, όπως η άσηπτη μηνιγγίτιδα, η
εγκεφαλίτιδα και η οξεία χαλαρή παράλυση. Μετά την πρώτη απομόνωση του WNV στην περιοχή
του Δυτικού Νείλου της Ουγκάντα (Αφρική) το 1937, παρατηρήθηκε γεωγραφική επέκταση και
εξάπλωση του ιού προς τα δυτικά. Μέχρι πρόσφατα, η ανησυχία για τη δημόσια υγεία ήταν περιο-
ρισμένη. Ωστόσο, ο αριθμός, η συχνότητα και η σοβαρότητα των κρουσμάτων με νευρολογικές
επιπτώσεις στον άνθρωπο και τα άλογα αυξήθηκαν τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη και τη λε-
κάνη της Μεσογείου. Ακόμα κι αν έχει συντελεστεί πρόοδος στην κατανόηση των WNV λοιμώξεων
και είναι διαθέσιμα αποτελεσματικά εμβόλια για τα άλογα, δεν υπάρχουν ειδικές θεραπείες ή εμ-
βόλια για τους ανθρώπους. Οι περισσότερες WNV λοιμώξεις καταγράφονται το καλοκαίρι ή νωρίς
το φθινόπωρο. Οι κλιματικές συνθήκες (θερμοκρασία και βροχόπτωση), τα χαρακτηριστικά τοπίου
και η χρήση γης φαίνεται ότι επιδρούν στη μετάδοση του WNV. Αυτή η μελέτη επικεντρώνεται σε
πρόσφατες έρευνες που αφορούν τον κύκλο ζωής του WNV και σχετίζονται με την μοριακή ιολο-
γία, το φάσμα των ξενιστών, τη δυναμική μετάδοσης του ιού, την παθογένεια, τις κλινικές εκδη-
λώσεις, τη διάγνωση, την ανάπτυξη εμβολίων, τον έλεγχο και την πρόληψη, και τονίζει ορισμένες
πτυχές που απαιτούν περαιτέρω έρευνα.

Λέξεις κλειδιά
ιός του Δυτικού Νείλου,Culex pipiens, πυρετός του Δυτικού Νείλου

Ιός του Δυτικού Νείλου: βιολογία, μετάδοση, κλινική εικόνα, διάγνωση, θεραπευτικές προσεγγίσεις, κλιματικοί συσχετισμοί και πρόληψη

Η λοίμωξη από τους ιούς της γρίπης σε παιδιά με νεοπλασίες

Α. Καφάση, Ν. Σπανάκης, Γ. Βρυώνη, Α. Τσακρής
Εργαστήριο Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Πανεπιστήμιο Αθηνών

Η λοίμωξη από τον ιό της γρίπης μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές σε παιδιά που βρί-
σκονται σε ανοσοκαταστολή στα πλαίσια θεραπευτικής αγωγής έναντι της νεοπλασίας. Ο αυξη-
μένος κίνδυνος μόλυνσης σε αυτή την ομάδα ασθενών μπορεί να οφείλεται είτε στην ίδια τη νόσο,
είτε στην ανοσοκαταστολή τους λόγω της λήψης χημειοθεραπείας. Οι λοιμώξεις από τον ιό της
γρίπης εμφανίζονται με τη μορφή ετήσιων λοιμώξεων και μπορεί να προκαλέσουν διακοπή της
χημειοθεραπείας για ημέρες έως και αρκετές εβδομάδες. Στους ασθενείς με κακοήθεια,, η ανοσο-
ποίησή τους μέσω εμβολίου έχει αποδειχθεί ότι προσφέρει προστασία εναντίον διαφόρων λοι-
μώξεων σε επίπεδα παρόμοια με αυτά των υγιών ατόμων, γεγονός που ερμηνεύεται σε μειωμένη
διάρκεια και σοβαρότητα της λοίμωξης και δυνητικά βελτίωση, όσον αφορά στη νοσηρότητα και
θνησιμότητα. Οι ανοσοαποκρίσεις εξαρτώνται από το χρόνο στον οποίο έγινε η ανοσοποίηση σε
σχέση με τη χημειοθεραπεία. Σε ασθενείς που λαμβάνουν χημειοθεραπεία είναι ασθενέστερες σε
σχέση με εκείνους που έχουν ολοκληρώσει τη χημειοθεραπεία και με τα υγιή άτομα. Εντούτοις,
ελάχιστα δεδομένα υπάρχουν για ογκολογικούς ασθενείς που βρίσκονται στην παιδική ηλικία,
καθώς οι ομάδες των ασθενών είναι ετερογενείς όσον αφορά στην υποκείμενη κακοήθεια, το είδος
της χημειοθεραπείας, τη δόση, το χρόνο και την οδό χορήγησης του εμβολίου της γρίπης. Οι κυ-
κλοφορούντες ιοί της ανθρώπινης γρίπης υπόκειται σε αντιγονικές αλλαγές που απαιτούν ετήσια
προσαρμογή της σύνθεσης του εμβολίου. Το εμβόλιο που περιέχει απενεργοποιημένο στέλεχος
του ιού δεν περιέχει κανένα κίνδυνο πρόκλησης νόσου ή δευτερογενών επιπλοκών, και θεωρείται
ασφαλές για χορήγηση σε ανοσοκατεσταλμένα άτομα, ακόμη κι αν αυτά είναι παιδιά.

Λέξεις κλειδιά
ιός της γρίπης, κακοήθεια, νεοπλασία, χημειοθεραπεία,παιδιά, εμβολιασμός

Η λοίμωξη από τους ιούς της γρίπης σε παιδιά με νεοπλασίες

Διαφορική διάγνωση μεταξύ μικροοργανισμών του γένους Kocuria και Staphylococcus

Δ. Δημητριάδη1, Α. Χαρβάλου2
1 Ιδιωτικά Διαγνωστικά Εργαστήρια Βιοτεχνολογίας Α.Ι.Ε. (InVitroLabs), Περιστέρι, Αθήνα,
2Όμιλος Ιασώ, Μαρούσι, Αθήνα

Οι μικροοργανισμοί του γένους Kocuria είναι Gram-θετικοί κόκκοι, οι οποίοι παλαιότερα ταξινο-
μούνταν στο γένος Micrococcus. Θεωρούνται σαπροφυτικοί μικροοργανισμοί, οι οποίοι απαντούν
στη φυσιολογική χλωρίδα του δέρματος και των βλεννογόνων των θηλαστικών και προκαλούν
λοιμώξεις συνήθως σε ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς. Τα τελευταία χρόνια όμως έχουν αυξηθεί
οι αναφορές σχετικά με λοιμώξεις που μπορεί να προκαλούν, πιθανόν λόγω των βελτιωμένων συ-
στημάτων ταυτοποίησης, της επαγρύπνησης των μικροβιολόγων άλλα και της αυξανόμενης επι-
βίωσης των ανοσοκατεσταλμένων ασθενών. Παρόλα αυτά υπάρχει μια υποτίμηση των
περιστατικών καθώς οι φαινοτυπικές δοκιμασίες που χρησιμοποιούνται ταυτοποιούν συνήθως
την Kocuria ως Staphylococcus.

Λέξεις κλειδιά
kocuria, staphylococcus, εργαστηριακή διάγνωση

Διαφορική διάγνωση μεταξύ μικροοργανισμών του γένους Kocuria και Staphylococcus

Η εξέλιξη της Ελληνικής Μικροβιολογίας μέσα από την βιβλιομετρική μελέτη των δημοσιεύσεων του Δελτίου της Ελληνικής Μικροβιολογικής Εταιρείας (1956-2014): Μέρος Α΄ (1956-1979)

Κ. Τσιάμης1, Γ. Βρυώνη1, Ε. Βογιατζάκης2, Α. Τσακρής1
1Εργαστήριο Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών
2Εργαστήριο Μικροβιολογίας ΓΝNΘΑ «Σωτηρία», Αθήνα

Σκοπός της εργασίας είναι η παρουσίαση της εξέλιξης της Ελληνικής Μικροβιολογίας μέσα από
τα άρθρα του περιοδικού της Ελληνικής Μικροβιολογικής Εταιρείας, «Δελτίον Ελληνικής Μικροβιο-
λογικής Εταιρείας». Μέσα από την αποδελτίωση και τη βιβλιομετρική ανάλυση 1.558 άρθρων της
περιόδου 1956-2014, η μελέτη συνέδεσε τα δημοσιευμένα την περίοδο αυτή άρθρα με το φάσμα
των λοιμωδών νοσημάτων κάθε δεκαετίας. Από τα ευρήματα φαίνεται ότι κατά την περίοδο 1956-
1969, τα άρθρα του περιοδικού παρακολουθούσαν τα προβλήματα της Δημόσιας Υγείας στην Ελ-
λάδα αλλά και τις διεθνείς μικροβιολογικές έρευνες και εξελίξεις. Σημαντικός αριθμός άρθρων
αφορούσαν την πολιομυελίτιδα, ένα σοβαρό πρόβλημα Δημόσιας Υγείας στην Ελλάδα εκείνη την
εποχή. Την ίδια περίοδο, ερευνητές μελετούν και δημοσιεύουν άρθρα για τα Gram-αρνητικά αε-
ρόβια μικρόβια και τους Gram-θετικούς κόκκους, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στους Staphylococcus
aureus, Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, Shigella spp., Proteus vulgaris, Neisseria
gonnorheae. Η μελέτη των Gram-αρνητικών αερόβιων μικροβίων και των Gram-θετικών κόκκων
θα ενταθεί κατά την περίοδο 1970-1979 με εστιασμό σε μικροοργανισμούς όπως οι Staphylococcus
aureus, Staphylococcus epidermidis, Clostridium perfringens και Neisseria meningitidis. Αξιοσημείωτο
είναι το γεγονός ότι την δεκαετία του 1970 αρχίζουν να εμφανίζονται στο περιοδικό και τα πρώτα
άρθρα για τους κινδύνους των νοσοκομειακών λοιμώξεων, με το ενδιαφέρον των μικροβιολόγων
και των κλινικών ιατρών να εντοπίζεται στους Staphylococcus aureus, Streptococcus spp., Escherichia
coli, Klebsiella pneumonia, Proteus vulgaris και Pseudomonas aeruginosa. Το ενδιαφέρον των Ελλή-
νων μικροβιολόγων τη δεκαετία αυτή φαίνεται ότι ήταν ιδιαίτερο και για ένα άλλο νόσημα που
απασχολούσε τη χώρα, την ηπατίτιδα. Στις σελίδες του περιοδικού την περίοδο 1971-1979 κατα-
γράφηκαν αρκετές εργασίες για την ηπατίτιδα και τους Picornaviridae, αλλά και για την γρίπη και
τους Orthomyxoviridae. Συμπερασματικά, για την περίοδο 1956-1979, φαίνεται ότι τα άρθρα του
περιοδικού ακολουθούσαν την επικαιρότητα της εποχής για τα σοβαρά λοιμώδη νοσήματα.

Λέξεις κλειδιά
βιβλιομετρία, Δελτίο Ελληνικής Μικροβιολογικής Εταιρείας,ιστορία μικροβιολογίας

Η εξέλιξη της Ελληνικής Μικροβιολογίας μέσα από την βιβλιομετρική μελέτη των δημοσιεύσεων του Δελτίου της Ελληνικής Μικροβιολογικής Εταιρείας (1956-2014): Μέρος Α΄ (1956-1979)

Νεκρωτική πνευμονία από Rhodococcus equi σε HIV ασθενή: παρουσίαση περιστατικού και βιβλιογραφική ανασκόπηση

Κ. Αυγουλέα1, Ο. Ζαρκωτού1, Γ. Χρύσος2, Β. Μάμαλη1, Α. Γερογιώκας1, Ι. Παπαπαρασκευάς3,
Α. Τσακρής3, Κ. Θέμελη-Διγαλάκη1
1Εργαστήριο Κλινικής Μικροβιολογίας Γ.Ν. Πειραιά «Τζάνειο»
2Μονάδα Ειδικών Λοιμώξεων Γ.Ν. Πειραιά «Τζάνειο»
3Εργαστήριο Μικροβιολογίας, Ιατρική Σχολή Πανεπιστήμιο Αθηνών

Η πρώτη αναφορά λοίμωξης από Rhodococcus equi σε άνθρωπο έγινε το 1967. Από την εμφάνιση
του AIDS ως επιδημικής νόσου, ο αριθμός των αναφερόμενων περιστατικών αυξήθηκε και ο Rhodococcus
equi απέκτησε ρόλο σημαντικού ευκαιριακού παθογόνου σε ανοσοκατεσταλμένους
ασθενείς. Παρουσιάζεται ένα περιστατικό βαριάς πνευμονίας σε 45χρονο άνδρα HIV-θετικό που
αποκρίθηκε στην θεραπεία με κλαρυθρομυκίνη και ριφαμπικίνη/ισονιαζίδη. Στόχος είναι η ευαι-
σθητοποίηση των κλινικών ιατρών ώστε να θέτουν έγκαιρα την υποψία λοίμωξης από Rhodococcus
equi και η επαγρύπνηση των εργαστηριακών ιατρών.

Λέξεις κλειδιά
Rhodococcus equi, νεκρωτική πνευμονία, ευκαιριακό παθογόνο, HIV

Νεκρωτική πνευμονία από Rhodococcus equi σε HIV ασθενή: παρουσίαση περιστατικού και βιβλιογραφική ανασκόπηση